NADCHODZĄCE WYDARZENIA
“Drinki Franka przy Javie” Koncert pianisty i wokalisty Janusza Smulskiego 13 kwietnia
Niezależnie od naszej roli, wszyscy uczestniczymy w kulturze głównego nurtu.
Niektórzy z nas mogą być aktywnymi odbiorcami, a jednocześnie twórcami sztuki.
Nasze upodobania i antypatie powstają nie tylko w wyniku świadomych dyskusji, ale także pod wpływem różnych czynników występujących w naszym codziennym życiu.
Większość z nas postrzega sprawy przez pryzmat swojego pochodzenia etnicznego, społecznego lub ekonomicznego.
Spektakl „Drinki Franka przy Javie” swoją nazwę bierze z polskiej tradycji plotkowania przy kawie. Temat ulubionych piosenek Franka Sinatry zmienia się w nowych, napisanych przez Janusza Smulskiego tekstach. Autor śpiewa i akompaniuje sobie na fortepianie w tradycyjnym jazzowym stylu, lecz słowa do każdego z utworów zostały zmienione, zainspirowane przez pogłoski, różne opinie, uprzedzenia, naciski mediów społecznościowych i jego własną wyobraźnię.
Słowa napisane przez urodzonego w Polsce autora tekstów odzwierciedlają, jak hollywoodzkie stereotypy z czasów Sinatry odnoszą się do naszych współczesnych doświadczeń na temat miłości i kobiet.
Wystawa ilustracji i malarstwa Beaty Szpury wpisuje się w reprezentację idei muzycznych Janusza Smulskiego. Jej prace są tak inspirujące, że zaprezentowane wraz z występem muzycznym przenoszą słuchaczy w magiczny świat melodii Sinatry.
Janusz Smulski
Janusz Smulski to urodzony w Polsce kompozytor, pianista, wokalista i pedagog, mieszkający od 1981 roku w USA.
Janusz rozpoczynał swoją wczesną karierę muzyczną jako trębacz jazzowy w grupie Dixieland Racing Team. Był autorem piosenek do przedstawień kabaretowych w teatrach i zespołach kabaretowych, m.in. w teatrze „Prochownia” i kabarecie „Piwnica na Wojtowskiej”.
Występował w Warszawie jako kompozytor piosenek dla dzieci oraz jako akompaniator w różnorodnych przedstawieniach teatru lalek.
Janusz współpracował z wytwórnią Talkingtown Records, aranżując i grając przy wielu projektach muzyki chrześcijańskiej, m.in. albumach „The Money Mask”, albumach „The Lox Family” i innych nagraniach muzycznych.
Janusz występował także i nagrywał z zespołami Fifth Avenue i Monte Carlo, grając muzykę taneczną i jazzową dla różnych lokali rozrywkowych w Filadelfii.
Janusz jest częścią Projektu Kabaretowego „Odlot” od 2013 roku wraz z Richardem Druchem i wieloma innymi uczestniczącymi gośćmi. Przez 15 lat zabawiali polską społeczność w New Jersey i Pensylwanii.
Po ukończeniu Temple University i uzyskaniu tytułu licencjata z edukacji muzycznej, Janusz rozpoczął karierę jako nauczyciel muzyki wokalnej w Philadelphia School District, gdzie jest obecnie zatrudniony.
Beata Szpura
Beata Szpura jest ilustratorką, malarką i nauczycielem malarstwa i grafiki.
Zaczęła studiować architekturę na Politechnice Warszawskiej, ale po emigracji do USA
zmieniła kierunek studiów na ilustracje. Ukończyła ten kierunek z wyróżnieniem na
Parsons School of Design w Nowym Jorku. Później ukończyła również również program
Masters of Arts w dziedzinie mediów na New School University.
Wykłada obecnie Komunikacje Projektowania Mody (Design Communication) oraz
rysunek ręczny i komputerowy na Parsons School of Design, oraz rysunek i ilustracje w
Queensborough Community College. Podczas ponad trzydziestoletniej kariery jako
wykładowca uczyła malarstwa, rysunku, ilustracji, kolażu, projektowania graficznego,
rysunku mody i teorii koloru.
Jej ilustracje nawiązują często do życia i rozrywki w Nowym Jorku. Były publikowane w
New York Times’, The Wall Street Journal, The Washington Post, The Daily News,
Business Week, Cosmopolitan, Sports Illustrated, Wine and Spirits, New Yorker, Town
and Country, Business Week. Wspołpracowala też miedzy innymi z Grey Advertising,
Farrar Straus and Giroux, Henry Holt Publishing, Scholastic I Harper Collins.
Mobile zaprojektowane przez Beatę byly wydane jako karty świąteczne przez Muzeum
Sztuki Nowoczesnej w Nowym Jorku. Uczestniczyla również w programie DOG NY.
Program ten upamiętniał psy, które ratowały ludzi po wybuchu w World Trade Center.
Malowane rzeźby wilczurów były ustawione przy wielu ulicach i skwerach nowojorskich,
a następnie sprzedane na aukcji.
Jej prace malarskie były wystawiane w USA, w Polsce, Francji i na Ukrainie. Jest
długoletnim członkiem grupy Emocjonaliści w Nowym Jorku oraz często tworzy
ilustracje dla Kuriera Plus.
13 kwietnia
Integracja polskich doświadczeń na emigracji z kultura amerykańska dotyczy każdego z nas. Działamy nie tylko jako wykonawcy swoich prac twórczych, ale również jako słuchacze czy obserwatorzy. Dokonujemy wyborów wynikających nie tylko z ocen czysto-estetycznych, ale również używając własny system wartości.
Rzut światła na działalność Franka Sinatry na tle ówczesnej pop-kultury, to właśnie jedno z takich spojrzeń. Artysta ten bowiem zyskał swoja popularność w czasie apogeum hollywoodzkich stereotypów, szczególnie dotyczących tematu kobiet i romantycznej miłości.
Przedstawiony przeze mnie program pt. „Drinki Franka przy Javie” jest ściśle związany z tematyka obecnych tu ilustracji i malarstwa wybitnej artystki, Pani Beaty Szpury. Chcielibyśmy wspólnie ukazać naszej polonijnej publiczności że można być ko-kreatorem amerykańskiej pop-kultury przez łączenie tutejszej tradycji wizualnej i muzycznej z polskimi akcentami, a szczególnie polonijnymi realiami językowymi.
Czesc muzyczna przedstawienia to moja własna interpretacja piosenek wykonanych niegdyś przez Franka Sinatrę. Stylistyczna próba odtworzenia muzycznego stylu tego okresu wzbogaca satyryczny charakter moich tekstów wykonywanych zarówno w języku polskim jak i angielskim.
Zamiast znanych i oczekiwanych slow ze standardów jazzowych kojarzonych z głosem Sinatry, publiczność wysłucha historii o ulubionych drinkach tego amerykańskiego piosenkarza. Poszczególnym utworom towarzyszyć będą moje komentarze.
Równie odważna jest oprawa artystyczna która zapewni piękna kolekcja ilustracji i malarstwa Pani prof. Beaty Szpury, znanej polskiej ilustratorki i wykładowcy zamieszkującej w Nowym Jorku, która również czynnie uczestniczy w życiu kulturalnym Polonii.